Nemrud İbrahim (a.s.) peygamber'in ateşte yakılması emrini verdikten sonra meydan yerine odunlardan büyük bir yığın yapılmış.
Odunları tutusturmuslar sonra. Alevler o kadar yükselmiş ki bulutların tutusacağını sanmış çocuklar.
Korkmus kaçmış bütün hayvanlar. İbrahim (a.s.) peygamber''i mancınıkla ateşin tam orta yerine atacaklarmış askerler. Atacaklarmış ki Nemrud''un ne güçlü bir kral oldugunu anlasın, görsün; bir daha ona karşı gelmesin İbrahim (a.s.) peygamber.
Bu sırada bir karınca ağzında küçücük bir damla su ile koşa koşa gidiyormuş. Hem de boyu göklere varan cehennemi ateşe doğru. Baska bir karınca onun bu telaşını görüp sormuş hemen yanına yanaşıp:
"Bu acelen niye? Nereye böyle?"
Ağzında bir damla su taşıyan karınca o bir damlayı ellerinin arasına alıp,
"Duymadın mı ?" demiş.
"Nemrud, İbrahim (a.s.) peygamber''i ateşte yakacakmış. İste ateşin olduğu yere su götürüyorum."
Bu sözleri duyan karınca kendini tutamayarak kahkahalarla gülmeye baslamış.
"Sen şu ateşe dönüp yüzünü hiç bakmadın mı?"diye sormuş.
"Ne kadar büyük. Senin bir damla suyun ona ne yapabilir ki?"
Su taşıyan karınca, "olsun" demiş ;
"Hiç olmazsa hangi taraftan olduğum anlaşılır."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder