Namsız ve nişansız olduğu isimlerinden belli.
Muhammed Zahid'ten sonra kol başı. Devamlı cezbe, istiğrak, şevk ve zevk hallerinde.
İlk on beş yıl mürşidini görmedi, tanımadı. Bu müddet içinde devamlı riyazet.
Harabelerde ömür sürdü yıllarca zikretti, fikretti. Bir gün yine harabelerde, açlığın tesiriyle mecal kalmamış, mübarek başını semalara kaldırdı: "Allah'ım (CC). Karşısında Hızır (A.S); "Eğer istediğin sabır ve kanaatse kalk git, Muhammed Zahid'i bul, sabır ve kanaati sana öğretsin." Gitti,buldu, oldu ve erdi.
H. 970'de vefat ettiler. Böster- isimli bir yerde defnedildiler.
Mübarek; orta boylu, güler yüzlü, beyaz sakallı idi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder